Een cadeaubon voor een weekendje aansterken
Het doet je altijd pijn een mens te zien lijden, zeker als het een mens is die dicht bij je staat. Zo is dat bij een bevriend stel dat wij kennen. Jaren terug, toen we allemaal nog op dezelfde academie studeerden, raakten we bevriend. We vormden een club van vijf, waaronder twee mannen en drie vrouwen. Mijn man en ik hadden op dat punt al een relatie en daar hebben zij altijd deel van uitgemaakt. Ze hebben onze relatie zien bloeien en groeien, zijn er altijd deelgenoot van geweest. Ze hebben ons kinderen zien krijgen, crisissen zien doorleven en daarna gelukkig weer overleven. Heel fijn was het toen na een jaar of vijf de twee anderen uit de groep bekend maakten dat ze een relatie hadden gekregen. Natuurlijk hadden wij altijd de spanning tussen beiden wel gemerkt, maar nooit hadden we durven hopen dat ze met elkaar zouden eindigen. Dat bleek echter wel het geval en we zijn inmiddels een jaar of vijftien a twintig verder en wij zijn allemaal nog bij elkaar, niet alleen de stellen maar ook de groep als geheel. Daarom is het pijnlijk dat het niet goed gaat met het stel, voor zover wij kunnen beoordelen dan. De man heeft te horen gekregen dat hij een ernstige ziekte heeft, nu ongeveer een half jaar geleden. Daar waren wij natuurlijk erg van onderste boven. Je ziet hun strijd tegen de ziekte en hoe pijnlijk de afstand is geworden. Wij hebben als groep dus geïntervenieerd en ze een cadeaubon aangeboden namens ons alle drie. Dit is niet zomaar een cadeaubon, het is een bon waarmee ze een nachtje in een pittoresk hotel kunnen slapen. Ze kunnen het naar eigen keuze invullen, dus slapen waar en wanneer ze dat willen. We hopen dat het de banden tussen beiden wat meer versterkt en dat een weekendje er tussenuit ze goed zal doen, genoeg kracht zal opleveren er weer tegenaan te kunnen.